12 Ekim 2014 Pazar

Minik Fistigin Ilk Ayi

     Minik balim, yavrularin guzeli...
     Cuma gunu namazdan sonra saatler 14:08'i gosterirken gul cemalini gordum ve sana o an asik oldum. Asir gibi gelen yarim saat sonunda da kucagima aldim seni. Odaya ciktigimizda ne sesin cikiyordu ne gozlerini acabiliyordun tam olarak. Minik mucizem yanimdaydin iste. Son aylari hep seni merak ederek gecirmistim ama bu kadar guzel olacagini hic hayal etmemistim, daha dogrusu edememisim. Hani cennetti anlatirken tarif etmeye anlatmaya kelimeler yetmez derler ya sende benim dunyadaki cennetimdin. Kelimeler kifayetsiz kalmisti senin karsinda. Sen dunyama geldiginden beri zaman o kadar guzel geciyordu ki benim icin dogumda kucuk bir operasyon gecirmeme ragmen hicbirseyim kalmamisti adeta ben de yeniden dogmustum seninle. Aksam deden, buyuk amcalarin ve halanin ziyaretiyle gozlerin acilmisti sanirim tabi acilmak denirse kisik kisik bakiyordun hala. Ziyaret bittiginde vakit epey olmustu.
     Anneanen ve babaannen uykucu cikmis hastane odasinda horul horul uyurlarken ben bir dakika gozumu kirpmamistim, tum yorgunluguma ragmen seni izlemekle mesgulken birden siyahimsi kustun yerimden zor kalkiyordum telasla anneanneni uyandirdim hemsireyi aradigimizda bunun normal oldugunu mekonyumunu attigini soylediginde rahatladim. Iste o an anladiki annen annelik ic guduselmis ve bu panik annenin sogukkanliligi o anda tavan yapmis. Ha bu arada baban ne mi yapiordu? Dayinla evde horul horul uyuyordu😊
     Sabah olmus ve eve gitmek icin hazirliklara baslamistik. Doktorumuz vizitini yaptiktan sonra taburcu olmamiza vize cikti. Nihayet 3 gunluk hastane maceramazin sonuna gelmistik yanimizda paha bicilemez hazinemizle birlikte. Eve dondugumuzde hersey bambaskaydi. Artik tum vaktimizi uyusanda seninle geciriyorduk. Gozunu acti, esnedi, suraya bakti, bunu yapti daha neler neler. Evimize nese getirmistin.
     Ilk hafta sonunda uykuya asiri meyilli olmandan suphelenen annen doktorun yolunu tuttu ve sariliginin biraz yukseldigini ogrendik. O kadar halsizlesmistin ki yolda babana arabayi durdurtup nefes aliyor musun diye kontrol etmistim. O korkuyu omrum boyunca unutmayacagim sanirim. Doktorumuz daha sik beslenmen gerektigini ve iki gun sonra kontrole gelmemizi korkulacak birsey olmadigini soylediginde bi nebzede olsa rahatlamistim. Kontrolumuzde sariliginin dustugunu ogrendik cok sukur. Sen canlandikca banada hayat geldi
     Ve Minikfistigim sen hergun biraz daha buyudun, gelisin bayram oldu bize. Cok sukur bin sukur seni bana verene.... Annen.
   
   

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder